Και οι μουστερήδες πληθαίνουν! Δεν μας φτάναν τα… παιδία, ήρθαν και απ’ την Ινδία!!!

Και ενώ όλη η χώρα, (μην πω όλη η υφήλιος) βρίσκεται επι ποδός με όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά τελευταία, εμείς εδώ στην Πιερία είμαστε στην κοσμάρα μας.

Και φυσικά θα ρωτήσετε τι εννοώ. Και φυσικά θα εξηγηθώ. Από την μία έχουμε (εντός συνόρων) τουρκικές προκλήσεις, συλλήψεις ελλήνων στρατιωτών, πτώσεις (με θύματα) πολεμικών αεροπλάνων, μειώσεις συντάξεων, οικονομική κρίση που μέρα με την ημέρα χειροτερεύει και άλλα πολλά δεινά στην χώρα, (για να μην αρχίσω με αυτά που συμβαίνουν στην γειτονική Συρία και έχουν άμεση προέκταση και σε μας) εμείς εδώ στην Πιερία συνεχίζουμε να βαράμε το βιολί μας στον δικό μας ρυθμό.

Από την μία έχουμε τις κομματικές εκλογές της ΝΟ.Δ.Ε και της ΔΗΜ.ΤΟ, και όλη την εκλογολογία που συνοδεύει το event αυτό. Τις ίντριγκες, την συνωμοσιολογία, το ποιος με είναι με ποιον, τα σενάρια του τι θα συμβεί εάν εκλεγεί ο τάδε υποψήφιος ή ο δείνα, και γενικά περίεργες συζητήσεις που ουσιαστικά αφορούν ΜΟΝΟ τους εμπλεκόμενους και διόλου την κοινωνία, αφού αυτή έχει τα δικά της σοβαρά καθημερινά προβλήματα επιβίωσης.

Από την άλλη έχουμε τα δημοτικά. Όλων των Δήμων. Σχεδόν κάθε μήνα από τον Γενάρη του ’18 (φέτος δηλ.) έχουμε και μια ανακοίνωση υποψηφιότητας. Πότε στον Δήμο Κατερίνης, Πότε στον Δήμο Δίου-Ολύμπου και πότε στον βόρειο Δήμο, (τον Δήμο Πύδνας-Κολινδρού δηλ.).

Μάλιστα από τότε που ακούστηκε ότι αλλάζει και ο εκλογικός νόμος των Αυτοδιοικητικών εκλογών, όλοι θέλουν να γίνουν Δήμαρχοι. Ακόμη και… «η Κουτσή Μαρία» (φίλη απ’ την Βροντού). Μέχρι και σε μένα πέρασε κάποια στιγμή απ’ το μυαλό μου να βάλω υποψηφιότητα. Ευτυχώς μετά ξάπλωσα για κανένα μισάωρο και μου πέρασε. Συνήλθα!!!

Βέβαια δεν ξέρω αν έχουν αντιληφθεί όλοι αυτοί, ότι με αυτό που κάνουν δίνουν χαρά στους υφιστάμενους Δημάρχους, οι οποίοι όταν ακούνε ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων τρίβουν τα χέρια τους από χαρά…

 Ξέρετε γιατί εεεε; Γιατί η συνταγή του «Διαίρει και βασίλευε» είναι η πιο παλιά και η πιο πετυχημένη από καταβολής του κόσμου…!!! Διότι όσο περισσότεροι είναι οι υποψήφιοι, τόσο ευκολότερα θα διατηρήσουν τις θέσεις τους οι σημερινοί άρχοντες…Τόσο απλά!

Βέβαια υπάρχει και κάτι ακόμη. Οι «υποψήφιοι» από το άγχος τους να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους, έκαναν το μεγαλύτερο απ’ όλα τα λάθη τους. Ξεκίνησαν ενάμιση χρόνο νωρίτερα την προεκλογική περίοδο. Πράγμα που απαιτεί «πνευμόνια». Και όταν λέω «πνευμόνια» εννοώ κάθε είδους. Οικονομικά, ψυχολογικά κ.λ.π. Είμαι λοιπόν πολύ περίεργος να δω πόσοι απ’ αυτούς τα έχουν, και πόσοι τελικά θα φτάσουν στην τελική ευθεία για να κόψουν την κορδέλα….

Και δεν έφταναν οι επίδοξοι υποψήφιοι, έρχονται τώρα και οι «ομάδες». Οι οργανωμένες «ομάδες»… Άλλες προκαλώντας δημόσιες συζητήσεις και διαβουλεύσεις, και άλλες δουλεύοντας υπογείως. Με μυστικές συναντήσεις, και διαπραγματεύσεις.

Αν το δει κανείς όλο αυτό το σκηνικό αποστασιοποιημένος, με μια τρίτη ματιά κατ’ αρχάς έχει την πλάκα του. Αν πάλι το δει λίγο πιο σοβαρά, έχει την επικινδυνότητά του τόσο για τον τόπο, όσο και για την τοπική κοινωνία.

Προσωπικά συνιστώ ψυχραιμία και νηφαλιότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα που θα προηγηθούν στην ζωή μας και θα μας κλέψουν την πολυτέλεια να ασχοληθούμε με ασήμαντα (σαν αυτά) θέματα.  Αυτό τον καιρό προέχει η επιβίωση μας. Η κοινωνία, δυστυχώς για τους επίδοξους υποψηφίους, έχει άλλες προτεραιότητες. Καλά θα κάνετε λοιπόν κύριε (και κυρίες) να σκύψετε πάνω της και ν’ αφήσετε την ματαιοδοξία σας για αργότερα. Έτσι, ίσως τελικά βγείτε πιο κερδισμένοι απ’ αυτό που νομίζετε ότι θα κερδίσετε με αυτές τις συμπεριφορές που έχετε σήμερα…

Γράφει ο Πέτρος Σταθακόπουλος.-