ΠΟΙΗΜΑ ΑΣΛΑΝΙΔΗ ΓΙΑΝΝΗ

Ο Γιάννης Ηλ. Ασλανίδης είναι ένας ποιητής γέννημα-θρέμμα του Κούκου, όπου ολοκλήρωσε το Δημοτικό Σχολείο.  Φοίτησε στη συνέχεια στο Γυμνάσιο της Κατερίνης. Υπηρέτησε επί σχεδόν 30 χρόνια στο Λιμενικό Σώμα και σήμερα ζει με την οικογένειά του στην Κύμη της Εύβοιας. Πρόσφατα ο –σήμερα συνταξιούχος του Λιμενικού- Γιάννης κυκλοφόρησε την τελευταία του ποιητική συλλογή, με τίτλο «Παλμικές εκλάμψεις» (Αθήνα 2018), σε επιμέλεια και ανθολόγηση του Ιωάννη Α. Σκλαβούνου.

Παραθέτουμε ένα ποίημα από αυτήν τη συλλογή (σελ. 46):

Χειμώνας

Ήρθε ο χειμώνας και χτύπησε την πόρτα της εποχής,

ξεκούραστος και φυλαγμένος απ’τις φερόμενες

αποσκευές του

αινιγματικά γελαστός κι όπως πάντα αμίλητος,

να παραλάβει τον κύκλο του χρόνου που του αναλογεί.

Ποιος ξέρει;  Ίσως να είναι πιο επιεικής από άλλα

περάσματα

ή πιο αμείλικτος και επιθετικός.

Ίσως και ο ίδιος να μη γνωρίζει ακόμη το περιεχόμενο

των δοτών εντολών που θα εκτελέσει.

Μοιάζει με γέρο στο πρόσωπο, μα δυνατός στο σώμα

και στην ψυχή

με μυριάδες χαραμάδες πλάι στα ματοτσίνορά του

και μάτια δρακοφύλακτα που πετούν αναλλοίωτες

αχτίδες

από πυρωμένο τζάκι, βαθεμένων εποχών.

Με το φανέρωμά του, έπεσε σιγή στην οικουμένη.

Πρέπει η γη να διαφυλάξει τα άσκεφτα παιδιά της.

που ούτε ένστικτο τα προφυλάσσει,

ούτε το σκέπαστρο της λογικής.

Είναι και χρόνος μπροστινός και απρόβλεπτος

όπως και άλλων εποχών διαδρομές.

Είν’ αύριο, με άγνωστο ξημέρωμα

σ΄αυτή τη λεωφόρο της ζωής.