Τα θεμέλια τρίζουν μα τίποτα δε διαφαίνεται στον ορίζοντά τους
Ολα τα χουν τακτοποιήσει και οι ατασθαλίες τους καλύπτονται .
Στα στυγερά τους εγκλήματα ,απαρτίες απώλειες και τα κενά
Λες και τα συναισθήματά τους ,απεργούν ,χωρίς να διαμαρτύρονται .
Τα πάντα γεύονται ποτά της ακολασίας,της άνομης συνάρτησης μα εκεί
Να αποδείξουν τα αυταπόδεικτα μονοπάτια της προσμονής ,χωρίς το νήμα.
Το χουν κόψει προ πολλού,μα που να βρουν τα κότσια να ανασύρουν τα πτώματα
Εκεί μόνο συνυπάρχουν οι αναίσθητες και πνεόμενες των λισθίων τους σιωπές .
Μα και πάλι κραυγάζουν εναντιώνονται και συνθλίβουν τα δικά τους αμαρτήματα
Τα ξέρουν ,τα ομολογούν,μα ποτέ δε δείχνουν την αληθινή τους μεταμέλλεια .
Άργησαν πολύ να συννειδητοποιήσουν,να καταλάβουν και να αντιταχθούν σε όλα .
Της ανέμελης νότας και αρμονίας ,έρχεται να υποκαταστήσει η απάνθρωπη εξέλιξη.
Μετάλλαξη ενός καθεστώτος,μιας συνομοιλίας,που ποτέ δεν κατάφεραν
Δεν την εξομάλυναν,δεν της δώσανε τα εύσημα ενός θεμμιτού ανταγωνισμού
Η λογική κι ο παραλογισμός ,αδερφια πια δίδυμα,διεκδικούσαν την πατρότητά του
Κι εκείνος αμέτοχος ,παρών απών ,σχεδίαζε και καλόπιανε τα παιδιά του.
Ετσι τα ένοιωθε,έτσι τα αποκαλούσε πλέον,αφού είχαν προσαρτιστεί δεόντως
Σε έναν κυκαιώνα που τα στροβύλλιζε και τα κινούσε εκείνος πια τα νήματα.
Οι μαριονέτες των παιδικών του χρόνων είχαν αφυπνήσει τα ευρήματά του
Κληρονομιές του παρελθόντος του έτειναν το χέρι για εγκαθίδρυσή τους .
Κι εκείνος άλλο που δεν ήθελε,άλλο που δε ζήταγε συνεχώς,να τους στήσει
Κάστρο,βάρθρο ,όλα αυτά προς τιμήν τους ,μα τα βεβαια και καθηλωτικά τους
Μάτια ,συνεδρίαζαν και συναποφάσισαν την ποινή τους ,το δικαίωμά τους .
Αναφαίρετο το θεωρούσαν μα πολλαπλασίασαν και διαιρούσαν τεταρτημόρια των καρδιών .
Τους το είχε δωσει ,χωρίς δεύτερη κουβέντα ,απερίφραστα και μόνο με σημεία
Και τέρατα συνάμα,αφού το θαύμα της εξέλιξης ,είχε παγώσει και ψύχρα εισέπνεαν
Τα τελευταία εκείνα αιματηρά χρόνια,η θέληση με την υπομονή,έτσι τα βάφτισαν
Και στο όνομά τους ,γινοντας αιμματοχυσίες των ψυχών τους ασύστολα κι άνανδρα.
Τα θεμέλια έτριζαν τρίζουν και θα τρίζουν ,μα εμείς,ορισμένοι,ορκισμένοι
Λογοπλόκοι και θαυμαστές της παράδοσης ,της διάδοσης και της μετάδοσης
Εσκεμμένα και πολύ τάχιστα ....εγκαταλείπουμε τα οράματα ,τις φαντασίες και όντως
Σεβόμενοι εαυτούς και αλλήλους αντευχόμαστε βίον ανθόσπαρτον και ευτυχή.
Καλύψεις πλέον και συγκαλύψεις τίθενται και αποσυντίθενται μα εμείς ποτέ
Οχι δε θα σταθούμε ,θα διαμαρτυρηθούμε και θα εκκενωθούν οι αίθουσες
Τα δώματα της αυτοτέλειας ,ψευδούς και ανειλικρινούς,με πείσμα και πυγμή. ΤΣΑΚΑΛΑΚΙ..
Άννα Ζανιδάκη
Ολα τα χουν τακτοποιήσει και οι ατασθαλίες τους καλύπτονται .
Στα στυγερά τους εγκλήματα ,απαρτίες απώλειες και τα κενά
Λες και τα συναισθήματά τους ,απεργούν ,χωρίς να διαμαρτύρονται .
Τα πάντα γεύονται ποτά της ακολασίας,της άνομης συνάρτησης μα εκεί
Να αποδείξουν τα αυταπόδεικτα μονοπάτια της προσμονής ,χωρίς το νήμα.
Το χουν κόψει προ πολλού,μα που να βρουν τα κότσια να ανασύρουν τα πτώματα
Εκεί μόνο συνυπάρχουν οι αναίσθητες και πνεόμενες των λισθίων τους σιωπές .
Μα και πάλι κραυγάζουν εναντιώνονται και συνθλίβουν τα δικά τους αμαρτήματα
Τα ξέρουν ,τα ομολογούν,μα ποτέ δε δείχνουν την αληθινή τους μεταμέλλεια .
Άργησαν πολύ να συννειδητοποιήσουν,να καταλάβουν και να αντιταχθούν σε όλα .
Της ανέμελης νότας και αρμονίας ,έρχεται να υποκαταστήσει η απάνθρωπη εξέλιξη.
Μετάλλαξη ενός καθεστώτος,μιας συνομοιλίας,που ποτέ δεν κατάφεραν
Δεν την εξομάλυναν,δεν της δώσανε τα εύσημα ενός θεμμιτού ανταγωνισμού
Η λογική κι ο παραλογισμός ,αδερφια πια δίδυμα,διεκδικούσαν την πατρότητά του
Κι εκείνος αμέτοχος ,παρών απών ,σχεδίαζε και καλόπιανε τα παιδιά του.
Ετσι τα ένοιωθε,έτσι τα αποκαλούσε πλέον,αφού είχαν προσαρτιστεί δεόντως
Σε έναν κυκαιώνα που τα στροβύλλιζε και τα κινούσε εκείνος πια τα νήματα.
Οι μαριονέτες των παιδικών του χρόνων είχαν αφυπνήσει τα ευρήματά του
Κληρονομιές του παρελθόντος του έτειναν το χέρι για εγκαθίδρυσή τους .
Κι εκείνος άλλο που δεν ήθελε,άλλο που δε ζήταγε συνεχώς,να τους στήσει
Κάστρο,βάρθρο ,όλα αυτά προς τιμήν τους ,μα τα βεβαια και καθηλωτικά τους
Μάτια ,συνεδρίαζαν και συναποφάσισαν την ποινή τους ,το δικαίωμά τους .
Αναφαίρετο το θεωρούσαν μα πολλαπλασίασαν και διαιρούσαν τεταρτημόρια των καρδιών .
Τους το είχε δωσει ,χωρίς δεύτερη κουβέντα ,απερίφραστα και μόνο με σημεία
Και τέρατα συνάμα,αφού το θαύμα της εξέλιξης ,είχε παγώσει και ψύχρα εισέπνεαν
Τα τελευταία εκείνα αιματηρά χρόνια,η θέληση με την υπομονή,έτσι τα βάφτισαν
Και στο όνομά τους ,γινοντας αιμματοχυσίες των ψυχών τους ασύστολα κι άνανδρα.
Τα θεμέλια έτριζαν τρίζουν και θα τρίζουν ,μα εμείς,ορισμένοι,ορκισμένοι
Λογοπλόκοι και θαυμαστές της παράδοσης ,της διάδοσης και της μετάδοσης
Εσκεμμένα και πολύ τάχιστα ....εγκαταλείπουμε τα οράματα ,τις φαντασίες και όντως
Σεβόμενοι εαυτούς και αλλήλους αντευχόμαστε βίον ανθόσπαρτον και ευτυχή.
Καλύψεις πλέον και συγκαλύψεις τίθενται και αποσυντίθενται μα εμείς ποτέ
Οχι δε θα σταθούμε ,θα διαμαρτυρηθούμε και θα εκκενωθούν οι αίθουσες
Τα δώματα της αυτοτέλειας ,ψευδούς και ανειλικρινούς,με πείσμα και πυγμή. ΤΣΑΚΑΛΑΚΙ..
Άννα Ζανιδάκη
0 Σχόλια
Kάθε αναγνώστης του kapa-news.gr μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του στα σχόλια, όποιες κι αν είναι αυτές. Ωστόσο κάθε σχόλιο πρέπει να εγκριθεί από τους διαχειριστές της σελίδας, οπότε δημοσιεύεται λίγη ώρα μετά την καταχώρησή του. Τα μόνα σχόλια που απαγορεύονται και άρα διαγράφονται είναι όσα περιέχουν υβριστικές ή προσβλητικές εκφράσεις ή φωτογραφίες, αυτά που γράφονται μόνο για να προκαλέσουν αναταραχή ή προσωπική αντιπαράθεση με άλλους χρήστες (flaming), όσα διαφημίζουν εταιρίες, προϊόντα ή ανταγωνιστικές ιστοσελίδες και βέβαια τα κακόβουλα, βλαπτικά και επαναλαμβανόμενα μηνύματα (spam). Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!