Η μούσα

Κάλλιο εσένα νε να δω
Εςένα να μιλήσω
Στα άδυτα και απόρθητα
Κάστρα μου να σε κλείσω.

Να κάτσεις χάμω και να δεις
Τι πρόκειται να πάρεις
Αντίτιμο της προτροπής
Αδικίας να μη συμβάλλεις

Σε γόητρα και επιφανείς
Να είναι οι συσκέψεις
Αλήθεια μα και γολγοθά
Φρόντισε μην πλανέψεις

Σε δρόμους και στενωπούς
Να γείρω να εξεγείρω
Του νου μου τα υπόβαθρα
Αυτά μην παρασύρω

Παρά θαρρετά και τίμια
Να πάρω εγώ το βήμα
Αποτροπής και χλευασμού
Να μη με κάνεις θύμα.

Παρά εσένα νε καλώ
Εσένα ικετεύω
Στης δόξας μου το αλώβητο
Δικαίωμα γυρεύω

Να μη σταθεί επιρρεπής
Η τόση ανασφάλειά μου
Μα εσύ να της σταθείς
Φύλακας στην προσπάθειά μου.

Που από τα χρόνια τα μικρά
Διόλου δεν υπερβάλλω
Τις σκέψεις και τις κριτικές
Αποτυπώνω δεν αμφιβάλλω

Πως είσαι εσύ τρανή δεινή
Η μούσα στη ζωή μου
Εξέλιξις επιφανής
Να στέκεσαι μαζί μου

Άρχουσα να κυριαρχεί
Στης γραφής τα μέρη
Το δυναμικό σου πρόβαλλε
Και κάνε με ξεφτέρι.

Να φανείς να προβληθείς
Μην τάχα και κομπεύσεις
Σέβας απαιτώ από σε
Μη λάχει και λοξεύσεις

Την πορεία την ιδανική
Που θέλησες να δώσεις
Στο χέρι μου και στο μυαλό
Ποτέ να μην προδώσεις

Τη δική σου μαρτυρία
Στου διάβα τα βιβλία. ΤΣΑΚΑΛΑΚΙ.....


Άννα Ζανιδάκη