Μανώλης Παπάς: Νομίζω ότι το Υπουργείο Υγείας πρέπει να επανεξετάσει τον αντικαπνιστικό νόμο

Η νομοθετική ιστορία της χώρας μας είναι γεμάτη από νόμους που ψηφίσθηκαν και απέτυχαν στην εφαρμογή τους. Κάποιοι από αυτούς λόγω της αυστηρότητας και της υπερβολής τους.


Παράδειγμα: ο ν. 3037/2002 για τα ηλεκτρονικά παίγνια. Για να αντιμετωπίσει η τότε κυβέρνηση το πρόβλημα με τα "φρουτάκια" απαγόρευσε ΟΛΑ τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σε ΟΛΕΣ τις συσκευές. Φθάσαμε στο ευτράπελο σημείο να απαγορεύεται ακόμη κι η πασιέντζα στο pc μας. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα για τις καθολικές αυτές απαγορεύσεις κι ο νόμος κατέπεσε στα δικαστήρια ως αντισυνταγματικός και αντίθετος προς την ΕΣΔΑ.

Ο νέος αντικαπνιστικός νόμος ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΙΚΑ το κάπνισμα χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς να προβλέπει κάποιες εναλλακτικές λύσεις και δυνατότητες επιλογής. Ήδη παρατηρείται σημαντική μείωση προσέλευσης θαμώνων και πτώση του τζίρου των καταστημάτων.

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στη Γερμανία (κρατίδιο Βάδης-Βυρτεμβέργης - Στουτγάρδη) διαπίστωσα με έκπληξη ότι σε πολλά εστιατόρια-καφέ-μπαρ υπάρχει ξεχωριστός χώρος καπνιστών. Μικρά καταστήματα κάτω των 75 τμ μπορούν να λάβουν άδεια και να λειτουργούν ως «καπνιζόντων».

Ναι, στη Γερμανία !
Ο γερμανικός ομοσπονδιακός αντικαπνιστικός νόμος τέθηκε για πρώτη φορά σε ισχύ στη Γερμανία το 2007. Το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ ΚΑΘΟΛΙΚΑ το κάπνισμα, ειδικά στα καταστήματα κάτω των 75 τμ κι έτσι σήμερα ισχύουν τα ανωτέρω.

Θα καταπέσει ο νέος αντικαπνιστικός νόμος στα δικαστήρια ; Πιθανώς, αφού θα τεθούν θέματα παραβίασης των αρχών της ισότητας, της ελεύθερης ανάπτυξης προσωπικότητας, της οικονομικής ελευθερίας και της αναλογικότητας. Μέχρι τότε όμως θα έχουν επιβληθεί τεράστια πρόστιμα, θα κλείσουν επιχειρήσεις.

Είναι απορίας άξιο γιατί να θεσπισθεί ένας τόσο αυστηρός και υπερβολικός νόμος από τη στιγμή που υπήρχε έτοιμο νομοθετικό πλαίσιο. Θυμίζω: τόσο με την αριθ. 76017/2002 Υγειονομική Διάταξη, όσο και με το νόμο 3730/2008 επιχειρήθηκε ο έλεγχος του καπνίσματος. Το μέτρο διαχώριζε τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος σε κατηγορίες: οι ιδιοκτήτες καφέ και μπαρ που ήταν μικρότερα των 70 τετραγωνικών μέτρων μπορούσαν να επιλέξουν αν το κατάστημά τους θα ήταν καπνιστών ή όχι. Τα μεγαλύτερα μπορούσαν να ορίζουν 30-40% από το ωφέλιμο εμβαδόν τους ως «ζώνη καπνιστών». Ο διαχωρισμός από το υπόλοιπο κατάστημα έπρεπε να γίνεται με υαλοπετάσματα ύψους δύο μέτρων κι επίσης την τοποθέτηση καλού εξαερισμού.
Οι διατάξεις δεν εφαρμόστηκαν στην πράξη για τους ίδιους λόγους που δεν έχουν εφαρμοσθεί δεκάδες άλλοι νόμοι στη χώρα μας: την έλλειψη πολιτικής βούλησης για την πραγματική εφαρμογή τους.

Γιατί λοιπόν δεν επανήλθαν σε ισχύ οι διατάξεις αυτές συνοδευόμενες από τα αυστηρά πρόστιμα που τώρα επιβάλλονται ;
Γιατί να μην ισχύει στην Ελλάδα ότι ισχύει και στη Γερμανία ;
Γιατί να μειώνονται τα έσοδα των επιχειρήσεων, οι φόροι του δημοσίου και η ψυχαγωγία μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού ;
Αφού τρόποι υπάρχουν γιατί να μην παρέχεται και στους καπνιστές η δυνατότητα να ψυχαγωγηθούν χωρίς φυσικά να βλάπτουν την υγεία των άλλων ;
Αδυνατώ να το καταλάβω, όπως αδυνατώ να καταλάβω γιατί στις ΗΠΑ κυνηγούν με υστερία το κάπνισμα και πωλούν ελεύθερα τα όπλα.

Νομίζω ότι το Υπουργείο Υγείας πρέπει να επανεξετάσει το ζήτημα. Η επαναφορά του προϊσχύοντος νομοθετικού πλαισίου σε συνδυασμό με τα αυστηρά πρόστιμα και τους εκτεταμένους ελέγχους που τώρα θεσπίστηκαν φαίνεται μία καλή λύση.



Πηγή