ΚΟΡΕΣ ΓΙΟΙ ΓΑΜΠΡΟΙ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΙ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ…

«Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» λέει ο σοφός λαός μας και αυτό ισχύει στην περίπτωση του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης γατί πρέπει να έχουν πολύ θράσος οι μέντορες της απάτης, της νοθείας και παρανομίας να εγκαλούν το ΠΑΜΕ.

Πρόκειται για μνημείο υποκρισίας το λεγόμενο ψήφισμα του Εργατικού Κέντρου από αυτούς που διέλυσαν τα εργατικά σωματεία, απαξίωσαν τις συλλογικές διαδικασίες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την εργατική τάξη του νομού αφού δρουν διαλυτικά στην οργάνωση και την συσπείρωση των εργαζομένων, στην μαζικοποίηση της πάλης και της δράσης.

Μιλάνε αυτοί που δρουν με όρους «ημετέρων» και λίγων φίλων, για να διαμορφώνουν πλασματικούς συσχετισμούς δύναμης, ώστε από την μια να διευκολύνεται η προώθηση των αντεργατικών ρυθμίσεων από τη εκάστοτε αντιλαϊκή – αστική κυβέρνηση και από την άλλη να διασφαλίζονται άνομα προσωπικά συμφέροντα.

Είναι αυτοί που νουθετούν σωματεία να μην ανακοινώνουν εκλογοαπολογιστικές, να μην κάνουν διαδικασίες ανοιχτές, Γενικές συνελεύσεις, συζήτηση, να μην ενημερώνουν, «εκπαιδεύοντας» εργαζόμενους να παραβιάζουν τις καταστατικές αρχές των σωματείων τους στον φόβο μην κατεβάσει το ΠΑΜΕ ψηφοδέλτιο.

Μιλάνε αυτοί που έχουν κάνει φάμπρικα την διαχείριση κονδυλίων της Ε.Ε. μέσο της (ΙΝΕ – ΓΣΣΕ) εξωραΐζοντας τις πολιτικές υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης, τις αντεργατικές πολιτικές της Ε.Ε, με σεμινάρια, καταρτίσεις και συμβουλές.

Για πιο Εργατικό Κέντρο μιλάνε ?

Για αυτό που ο πατέρας Νίκος Κωνσταντίνου αρχιπασκίτης εργατοπατέρας που προώθησε με ζήλο στα χρόνια του τον κοινωνικοεταιρισμό και τους διαλόγους απατής παρέδωσε την καρέκλα στην κόρη για να συνεχίσει την καριέρα του μπαμπά στον εργατοπατερισμό?

Και βέβαια ο πατέρας Νίκος Κωνσταντίνου δεν πήγε ποτέ σπίτι του αφού η ξεπουλημένη ΓΣΕΕ που υπηρέτησε με ευλάβεια τον διόρισε σύμβουλο του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης έχοντας το καλύτερο και πιο εξοπλισμένο γραφείο (άραγε με ποιον τα λεφτά αυτός ο εξοπλισμός)? ώστε να «εκπαιδεύει» με την πείρα που έχει στην νοθεία και την παρανομία την νέα γενιά των εργατοπατέρων.

Όλα «τυχαία» και όλα συμβαίνουν στην οικογένεια Κωνσταντίνου.

Ποιος δήλωσε ψευδώς ότι χτυπήθηκε όταν μελή του ΠΑΜΕ εμποδίστηκαν να μπουν στο Εργατικό Κέντρο και σπρώχτηκαν από πρόσωπα που δεν είχαν καμιά σχέση και όταν αυτό δεν έγινε εφικτό μόλις μπήκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ αυτός έπεσε κάτω μονός του και έκανε τον ψόφιο κοριό ότι χτυπήθηκε από το ΠΑΜΕ και λιποθύμησε ?

Και εδώ άλλη μια σύμπτωση που έχει σχέση με την οικογένεια Κωνσταντίνου.

Μα φυσικά ο άντρας της προέδρου Δέσποινας Κωνσταντίνου δηλαδή ο γαμπρός του Νίκου Κωνσταντίνου που σίγουρα αδικείται που δεν κάνει καριέρα στην ηθοποιία.

Και όλα αυτά για να μην παραβρεθούν στην Γενική συνέλευση των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του συνδικάτου ιδιωτικών υπαλλήλων η «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» που ψηφίστηκαν από πραγματικούς εργαζόμενους.

Και σε όλο αυτό συφερτό παιδιά άλλων εργατοπατέρων έγιναν έμμισθοι υπάλληλοι του εργατικού κέντρου με κόρες και συνέφαδες άλλων να περιμένουν στην σειρά για άλλες κολεγιές.

Αυτό το Εργατικό Κέντρο που κατάντησε παράρτημα της οικογενείας Κωνσταντίνου επιτίθεται με ψέματα, λάσπη και συκοφαντίες στο ΠΑΜΕ γιατί ενοχλεί η δράση του για την οργάνωση της εργατικής τάξης, για να βάλει ο εργαζόμενος λαός δραστικά εμπόδια στις πολιτικές φτωχοποίησης, να διεκδικήσει με βάση τις ανάγκες του και να αντεπιτεθεί.

Που ήταν οι εργάτες να τους υπερασπιστούν από την δήθεν επίθεση του ΠΑΜΕ, να περιφρουρήσουν το Εργατικό Κέντρο, τις διαδικασίες. Πουθενά.

Και αυτό γιατί είναι απαξιωμένοι στην συνείδηση των εργαζομένων και το κλειστό κλαμπ που έχουν φτιάξει και ονομάζουν διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.

Αστυνομικούς φωνάξανε και σαν τα ποντίκια κρύφτηκαν πίσω από αυτούς κοροϊδεύοντας όλο τον κόσμο και μετά μήνυσαν 16 εργαζόμενους και συμπαραστάτες στον αγώνα του ΠΑΜΕ κλιμακώνοντας την επίθεση σε αυτό.

Στον αυταρχισμό, την καταστολή και την βία βρήκαν καταφύγιο για να κάνουν τελικά εκλογές παρωδία πριν ενάμιση χρόνο οι εργατοπατέρες, στο μέγαρο του Δήμου Κατερίνης, με κλειστές πόρτες και face control από μπράβους που είχαν προσληφθεί για αυτή την δουλειά.

Αυτό είναι το Εργατικό Κέντρο Κατερίνης που κουνάει το δάχτυλο στο ΠΑΜΕ και θα μπορούσαμε ακόμα πολλά να γράψουμε για τα έργα και τις μέρες του.

Καμιά άλλη αυταπάτη για τον ρολό των εργατοπατέρων.

Ο κάθε τίμιος εργαζόμενος, συνδικαλιστής, όπου και αν ανήκει, αλλά πιστεύει στην δύναμη της εργατικής πάλης - του εργατικού αγώνα πρέπει να πάρει θέση και να ξεμπερδεύει με αυτή την σαπίλα.

Είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας να κάνουμε ένα Εργατικό Κέντρο κάστρο του αγώνα ενάντια σε κεφαλαίο και μεγαλοεργοδοσία που ξεσαλωμένοι από τις κυβερνητικές πολιτικές, τις πολιτικές του κεφαλαίου που εκφράστηκαν και μέσα από τα «μνημόνια» γκρεμίζουν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα.

Το ΠΑΜΕ μπαίνει μπροστά σε αυτή την μάχη.

Έρχεται σε επαφή με εργαζομένους και συζητάει για το τι κίνημα χρειαζόμαστε στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος.

Δίνει αυτή την μάχη τώρα σε συνδυασμό και με την οργάνωση του αγώνα για να μην περάσει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο ως συνέχεια του νόμου Κατρούγκαλου( ΣΥΡΙΖΑ) οργανώνοντας συσκέψεις, συζητήσεις, πορείες, διαδηλώσεις, με στόχο να δοθεί μεγάλη εργατική – λαϊκή απάντηση στην Πανελλαδική Απεργία στις 18 Φλεβάρη αλλά και ενάντια στα ωράρια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και πολυεθνικών όπως το «jumpo» που κατάργησε την Κυριακάτικη αργία.

Είμαστε σε πόλεμο και αυτός ο πόλεμος είναι καθημερινός, είναι ταξικός.

Kαμιά άλλη αναμονή από κανέναν το ΠΑΜΕ ανοίγει δρόμους στο χέρι μας είναι να το δυναμώσουμε.


Σαββίδης Παναγιώτης