« ΝΑ ΑΝΕΒΕΙΣ ΨΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ»…ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΝΟΜΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ» Ο ΛΟΓΟΣ

Αν δεν παινέψεις εσύ ο ίδιος το σπίτι σου τότε ποιος περιμένεις να σου το κάνει, και από αυτή την σκοπιά πολύ κάνει η «εθελοντική ομάδα νομού Πιερίας» ( το «δράσης» γιατί εξαλείφθηκε από την επωνυμία της ομάδας?) και παρουσιάζει σε κείμενο τις δράσεις οι οποίες τρέχουν και την μέχρι τώρα πορεία της.

Είναι πολύ αξιέπαινη η πρωτοβουλία αυτό τον καιρό με την συμβολή της « ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ » η προσπάθεια 37 εθελοντών στην εποχή του «ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ» να αναλάβουν την στήριξη ανήμπορων ηλικιωμένων ανθρώπων και ατόμων με κινητικές δυσλειτουργίες ( εδώ βέβαια μπαίνει το ερώτημα τι κάνουν οι αντίστοιχες δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους) τροφοδοτώντας τούς με τρόφιμα και φάρμακα.

Αλλά επαινούμε την δράση των 37 «εθελοντών» που πραγματικά ανιδιοτελώς δαπανούν χρόνο από την ζωή τους, για να προσφέρουν και το πιστεύουν αυτό, και όχι την προσπάθεια εξωραϊσμού της «κοινωνικής» πολιτικής του δήμου Κατερίνης μέσο αυτής της δράσης που επιχειρείται από στελέχη της «εθελοντικής ομάδας».

Ο «έρωτας» στελεχών της «εθελοντικής ομάδας » με την δημοτική διοίκηση του Κώστα Κουκοδήμου δεν είναι πλέον κρυφός και ήδη τα πρώτα γραμμάτια έχουν ξεχρεωθεί κατά του πάρκου της Κατερίνης την μεριά.

Η λογική της συναλλαγής βρίσκεται στο DNA κάποιων ανθρώπων εκεί στην «εθελοντική ομάδα».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε την προεκλογική πλειοδοσία τους τον Απρίλιο του 2018 με την πρόταση που είχαν κάνει.

Όποια δημοτική παράταξη φτιάξει αντιδημαρχία «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ» και έβαζε έναν από τα στελέχη της στην θέση αυτή που θα είχε τον πλήρη έλεγχο και θα έκανε προσλήψεις εργαζομένων μόνο από μέλη της «εθελοντικής ομάδας», θα συμμετείχαν ενεργά με υποψηφιότητες σε αυτή την «παράταξη» και θα την στήριζαν ενεργά.

Μια πρόταση χωρίς αρχές, πρόγραμμα, πλαίσιο, καθαρά τυχοδιωκτική από πολιτικής μεριάς που θεωρεί τους ανθρώπους που συμμετέχουν στις διάφορες πρωτοβουλίες της «αγέλη» που μπορούν να χειραγωγούν ψηφοθηρικά κάποιοι «ειδικοί» της «ομάδας».

Σήμερα υπαγορεύουν και τι «κουστούμια» θα φοράμε όταν θα θελήσουμε να συμμετάσχουμε στις δράσεις της «ομάδας», αναπαράγοντας την στείρα, αντιδραστική και αποπροσανατολιστική άποψη «έξω τα κόμματα», που τσουβαλιάζει, ομογενοποιεί και ταυτίζει αστικές - μικροαστικές πολιτικές δυνάμεις με εκείνες τις δυνάμεις που διέπονται από τις αρχές της ταξικής.

Αλήθεια όταν είχε αναλάβει η «εθελοντική ομάδα δράσης» την εκστρατεία του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ τότε τι κουστούμια φορούσαν ?

Αυτή η κατεύθυνση ευρωενωσιακής ντιρεκτίβας δεν είναι τυχαία, εντάσσεται στα πλαίσια της ιδεολογικοπολιτικής χειραγώγησης, και στοχεύει στην συσκότιση του ταξικού περιεχομένου της πολιτικής ή οποία δεν πρέπει να αμφισβητείται ως έτσι, αποκρύβοντας ότι η κοινωνία δεν είναι ενιαία και ότι υπάρχουν διαμετρικά αντίθετα και αντικρουόμενα οικονομικά – ταξικά συμφέροντα.

Για αυτό και αυτός ο πατροναρισμένος εθελοντισμός που προωθεί η ΕΕ έχει σαν στοιχείο την διαχείριση των προβλημάτων, αφού κατά αυτούς η φτώχεια, οι κοινωνικές ανισότητες, η δυστυχία, αποτελούν φυσικά φαινόμενα και δεν είναι απόρροια των κυριάρχων πολιτικοιδεολογικών συσχετισμών δυνάμεων και των πολιτικών που προβάλλουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης σαν μονόδρομο.

Σήμερα αυτό τον «εθελοντισμό» υποβολέα της κυρίαρχης ιδεολογίας θέλουν να τον πάνε ένα βήμα παραπάνω.

Να τον εντάξουν οργανικά σε κρατικές δομές διαχείρισης κάτι που φυσικά γνωρίζουν καλά κάποια στελέχη της «εθελοντικής ομάδας» αφού σε αυτή την κατεύθυνση υποτάσσονταν η πρόταση τους για αντιδημαρχία «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ» και η πολιτική διαχείρισης της από αυτούς.

Εξάλλου περηφανεύονται συνεχώς ότι επιτελείς των Βρυξελλών και διάφορες ομάδες ασχολούνται με αυτούς, ότι περπατάνε στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου, και αυτά σίγουρα δεν γίνονται μόνο για ψυχαγωγικούς σκοπούς.

Αυτές οι στρατηγικές καλύπτονται πίσω από την πραγματική και ανιδιοτελείς προσφορά συμπολιτών μας που θέλουν να δράσουν και να βοηθήσουν εκεί που έπρεπε να υπήρχε κρατική μέριμνα και φροντίδα και πίσω από τους πηχυαίους τίτλους περί «αυτονομίας» και «αυτοργάνωσης».

Άλλο αυτό και άλλο να κουμπώνεις τον εθελοντισμό σε δομές και αρχές και να τον κάνεις προέκταση του κρατικού μηχανισμού μέσο των δήμων η άλλων θεσμών.

Άλλο ο εθελοντισμός που το κοινωνικό υποκείμενο αμφισβητεί, δρα, ψάχνει λύσεις σε κατεύθυνση σύγκρουσης και ρήξης και άλλο ο εθελοντισμός που εργαλοποιεί τα κοινωνικά προβλήματα σαν δεδομένα και μετατρέπεται σε «κολυμβήθρα του σιλωάμ» για πολιτικές που αναπαράγουν την φτώχεια και την λαϊκή δυστυχία.

Άλλο ο εθελοντής μαζί με την δράση του να διεκδικεί και να ζητάει λύσεις, και άλλο να γίνεται μέρος της διαχείρισης, με την συμμετοχή και όχι αφιλοκερδώς για κάποιους σε κρατικούς θεσμούς.

Ο εθελοντισμός σαν συμπλήρωμα του κρατικού μηχανισμού έχει πολλαπλούς στόχους.

Από την μια στρεβλώνει το περιεχόμενο της κοινωνικής συμμετοχής και δράσης και τον αποστειρώνει από αμφισβητητικά χαρακτηριστικά και από την άλλη θέλει να υποκαταστήσει υπηρεσίες παροχής κοινωνικής προστασίας από το κράτος σε «εθελοντικές ομάδες» που θα κινούνται στην λογική των δωρεών και των «ευεργετών».

Λέμε ναι στον εθελοντισμό αλλά όχι σε αυτόν που γίνεται δεκανίκι του συστήματος για να εξωραΐζει αντιδραστικές – αντιλαϊκές επιλογές.

Ο εθελοντισμός που δρα, πράττει, αγωνίζεται και αμφισβητεί δεν συνθλίβεται στις μυλόπετρες της διαχείρισης και ενσωμάτωσης.


Σαββίδης Παναγιώτης