Αποχαιρετώντας το φίλο Αλέξανδρο Μήτσαινας ( γράφει ο Δημήτρης Γ. Καραΐσκος)

Ο στρατηγός Αλέξανδρος Μήτσαινας ήταν ένας πολύ νοήμων και χαρισματικός άνθρωπος και είχε πολλά προτερήματα. Ήταν διακριτικός, φιλόστοργος, αλληλέγγυος, ειλικρινής, συμπαθής και πολύ περήφανος. Διακατέχονταν από συνέπεια, από κοινωνικές ευαισθησίες, από ήθος. Παρότι υπηρέτησε στα ύπατα στρατιωτικά αξιώματα, που λίγοι φτάνουν ως αυτά, ποτέ δεν το έδειχνε, δεν το έλεγε και δεν επαίρονταν καθότι ήταν απλός, ταπεινός και πολύ καταδεκτικός.

Τους ανθρώπους δεν τους έκρινε από τις θέσεις τους και τα αξιώματά τους αλλά κυρίως από τον χαρακτήρα τους και τις προθέσεις τους. Όλους τους σέβονταν και ήθελε από τον καθένα, και από τον πιο απλοϊκό, κάτι να μαθαίνει, όπως έλεγε.

Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και για χρόνια με τιμούσε με την φιλία του και πολύ με στενοχώρησε που έφυγε και μάλιστα τόσο αναπάντεχα.

Πριν τον δεύτερο εγκλεισμό μας “καραντίνα” ήταν η “ψυχή” της παρέας μας χωρίς να φανούν στην υγεία του σημάδια της επάρατης νόσου η οποία εκδηλώθηκε ξαφνικά πριν ένα μήνα περίπου.

Θα λείψει ο Αλέξανδρος, ο Στρατηγός, από την αγαπημένη του οικογένεια, θα λείψει από την κοινωνία, από την παρέα μας, απ’ όλους μας. Όλοι θα τον θυμόμαστε με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Εύχομαι και προσεύχομαι η ψυχή του να ταξιδέψει στο καλό, να συναντήσει τον Παράδεισο κι εκεί ν’ αναπαυθεί.


Δημήτρης Γ. Καραΐσκος

Συνταξιούχος Δάσκαλος, 

πρώην Δήμαρχος Δίου