Διέξοδο φαίνεται ν’ αναζητά η Βόρεια Πιερία από την σημερινή κατάσταση. 2 χρόνια μετά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές και ακόμη δε φαίνεται να βρήκε φως στο τούνελ...

Κάθε χρόνο, περίπου τέτοια εποχή, από το 2017 που ξεκίνησα αυτή την «παράδοση», ανεβαίνω στον Κολινδρό ν’ αγοράσω τα κεράσια μου. Βλέπετε ο Κολινδρός φημίζεται για τα κεράσια του εδώ και πολλά χρόνια.

Στο μεταξύ, με την ευκαιρία έψαξα και βρήκα αρκετούς φίλους από εκεί, και ήπια έναν καφέ μαζί τους, αφού είχα να τους δω με τις καραντίνες και τα lockdown σχεδόν ένα χρόνο, και μου είχαν λείψει.

Συζητήσαμε πολλά θέματα, αλλά κυρίως το πως βιώνουν τη νέα κατάσταση. Οι απαντήσεις τους ήταν αποκαρδιωτικές. Διαπίστωσα μια στεναχώρια και μια απογοήτευση, που δεν είχε όμως να κάνει μόνο με την πανδημία και τις συνέπειές της,  αλλά και με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε όλη η κατάσταση μέχρι σήμερα από την διοίκηση του Δήμου.

Η αλλαγή που έφεραν, και που ήταν φορτωμένη μ’ ελπίδες, στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, φαίνεται πως δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες τους. Ούτε το πριν, ούτε το μετά, μου είπαν πως είχαν ή έχουν τελικά τις λύσεις. Αυτό αποδείχθηκε μέχρι στιγμής από την ιστορία, λένε και ξαναλένε οι ντόπιοι.

Τώρα, ψάχνουν για κάτι καινούριο. Κάτι νέο… Και γιατί όχι, νέο και σε ηλικία ενδεχομένως. Φρέσκια ματιά, φρέσκιες ιδέες, με όρεξη για δουλειά, με όραμα, με γνώσεις, μα πάνω απ’ όλα με αγάπη για τον τόπο τους. Άρα, κάποιον ή κάποιους ντόπιους.

Αναρωτήθηκα φωναχτά στην κουβέντα μας… «Υπάρχουν ρε παιδιά νέοι εδώ μ’ αυτά τα προσόντα;» «Φυσικά!» μου είπαν. «Ο τόπος ΠΑΝΤΑ έχει νέους ικανούς, με προσόντα που αγαπούν τον Κολινδρό. Είναι απλά θέμα χρόνου.» ήταν η απάντησή τους. Μάλιστα, μου έδωσαν και ένα όνομα ενός νέου και πολλά υποσχόμενου της περιοχής, αλλά επιτρέψτε μου να το κρατήσω για λίγο για μένα μέχρι να δω τις εξελίξεις.

Δεν ξέρω, αλήθεια, κατά πόσο αυτό είναι εφικτό. Αυτό όμως που σίγουρα γνωρίζω, είναι ότι πράγματι η Βόρεια Πιερία αξίζει καλύτερα πράγματα, και ΠΡΕΠΕΙ να έχει καλύτερο μέλλον.

Φεύγοντας από τον Κολινδρό εκείνη την ημέρα, είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτό όμως που επικρατούσε περισσότερο ήταν η διάθεση της αναζήτησης του νέου και του φρέσκου. Μακάρι αυτή την φορά να ευοδωθούν οι ελπίδες των ανθρώπων της περιοχής, γιατί πραγματικά το αξίζουν!!!

Πέτρος Σταθακόπουλος.-