Καφέ αράχνη: Υπάρχουν ελάχιστα αντίδοτα στον κόσμο - Κανένα στην Ευρώπη

Ο θάνατος ενός 48χρονου στον Πύργο, ο οποίος προήλθε από τσίμπημα αράχνης, πιθανότατα της «καφέ ερημίτισσας», έχει προκαλέσει θλίψη και έντονη ανησυχία.

Η καφέ αράχνη, γνωστή και ως «καφέ ερημίτισσα», είναι ένα είδος με νεκρωτικό δηλητήριο, των δαγκωμάτων της οποίας μπορεί να απαιτούν ιατρική φροντίδα.

Μαζί με τη μαύρη χήρα και τη χιλιανή ερημίτισσα, συγκαταλέγεται στις τρεις αράχνες με επικίνδυνο δηλητήριο.

Οι καφέ αράχνες έχουν συνήθως μέγεθος από 6 έως 20 χιλιοστά, αλλά μπορούν να φτάσουν και μεγαλύτερες διαστάσεις. Το χρώμα τους κυμαίνεται από ανοιχτό προς μέτριο καφέ, αλλά μπορεί να είναι και υπόλευκο, σκούρο καφέ ή μαυριδερό γκρι. Ο κεφαλοθώρακας και η κοιλιά δεν έχουν απαραίτητα το ίδιο χρώμα. Συνήθως διαθέτουν σημάδια στη ραχιαία πλευρά του κεφαλοθώρακα, με μια μαύρη γραμμή που μοιάζει με βιολί, γι' αυτό και αποκαλούνται και «violin spider».

Η καφέ αράχνη είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και μπορεί να επιβιώσει έως και έξι μήνες σε συνθήκες ακραίας ξηρασίας και έλλειψης τροφής. Υπήρξε περίπτωση όπου μια καφέ ερημίτισσα επιβίωσε σε ελεγχόμενη αιχμαλωσία για πάνω από πέντε εποχές χωρίς τροφή. Εάν η τροφή είναι σπάνια, μπορεί να επιδείξει κανιβαλιστική συμπεριφορά, ειδικά κατά την περίοδο ζευγαρώματος από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, ή όταν ένα μη δεκτικό θηλυκό συναντήσει ένα επιθετικό αρσενικό.

Το ισχυρό δηλητήριό της καταστρέφει τους ιστούς και περιέχει τον δερμονεκρωτικό παράγοντα σφιγγομυελινάση D. Τα περισσότερα τσιμπήματα είναι ήσσονος σημασίας και δεν προκαλούν δερμονέκρωση, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν λοξοσκελισμό, μια κατάσταση όπου το δέρμα γύρω από το τσίμπημα νεκρώνει. Εκτός από τη δερματική νέα, ο λοξοσκελισμός μπορεί να συνοδεύεται από συμπτώματα όπως πυρετός, ναυτία και έμετο (οπτικοδερματικός λοξοσκελισμός).

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, τα τσιμπήματα μπορεί να προκαλέσουν αιμόλυση, δηλαδή τη διάρρηξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Σε μια μελέτη κλινικά διαγνωσμένων τσιμπημάτων καφέ αράχνης, η δερματική νέκρωση εμφανίστηκε στο 37% των περιπτώσεων, ενώ η συστηματική νόσος στο 14% των περιπτώσεων.

Ωστόσο, οι επιθέσεις είναι σπάνιες και τα δαγκώματα από το είδος αυτό είναι ασυνήθιστα. Το 2001, πάνω από 2.000 καφέ αράχνες απομακρύνθηκαν από ένα έντονα μολυσμένο σπίτι στο Κάνσας, αλλά οι τέσσερις κάτοικοι που ζούσαν εκεί για χρόνια δεν υπήρξαν θύματα, παρά τις πολλές συναντήσεις με τις αράχνες. Συνήθως, η αράχνη δαγκώνει μόνο όταν πιέζεται στο δέρμα, όπως όταν μπλέκεται σε ρούχα, παπούτσια, πετσέτες, κλινοσκεπάσματα ή γάντια εργασίας.

Πολλά θύματα αναφέρουν ότι δαγκώθηκαν αφού φόρεσαν ρούχα ή παπούτσια. Οι κυνόδοντες της αράχνης δεν είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να διαπεράσουν τα περισσότερα υφάσματα.

Καφέ αράχνη: Δεν υπάρχει αντίδοτο σε όλη την Ευρώπη

«Για τη μαύρη χήρα υπάρχει αντίδοτο και γνωρίζω ότι υπάρχει και στην Ελλάδα. Για την άλλη, την καφέ, δεν υπάρχει σε όλη την Ευρώπη.

Υπάρχουν σε κάποιες μεμονωμένες χώρες κάποια σκευάσματα τα οποία έχουν φτιάξει οι ίδιες χώρες.

Δεν είναι εμπορικά σκευάσματα και έχουν χρησιμοποιηθεί στη Νότια Αμερική» εξήγησε ο λοιμωξιολόγος Δημήτρης Χατζηγεωργίου μιλώντας στην ΕΡΤ.



«Ένας υγιής ενήλικας δεν είναι το άτομο που θα λέγαμε ότι έχει αυξημένη πιθανότητα για θάνατο. Κυρίως μιλάμε για τα παιδιά που καταλαβαίνουμε ότι η συγκέντρωση της τοξίνης αναλογικά με το βάρος τους είναι μεγαλύτερη, όπως και για άτομα 60, 70, 80 χρόνων, τα οποία μπορεί να έχουν και άλλα προβλήματα υγείας και ένα τέτοιο τσίμπημα μπορεί να επιδεινώσει την ήδη προβληματική κατάστασή τους» σημείωσε από πλευράς της η Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ντόρα Ψαλτοπούλου.