HCN Fiber Connected

Viber- Γίνετε ρεπόρτερ της Kapa News


Ακολουθήστε το Kapa News στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις με καθημερινή ενημέρωση


Κορωναϊός και κατάθλιψη (ρεπορτάζ)


Κορωναϊός
: πανδημία, ανατροπή της καθημερινότητας, φόβος, άγχος, κατάθλιψη. Μια εντελώς πρωτόγνωρη κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με κυρίαρχο το συναίσθημα του φόβου, μπροστά στο άγνωστο, στο μοιραίο, στο νέο, στην απομόνωση, την έλλειψη κοινωνικής επαφής, στον κλονισμό της υγείας μας. 

Σίγουρα, όχι όλοι, αφού υπάρχουν και εκείνοι που δείχνουν αδιαφορία, αντίδραση, ανυπακοή απέναντι στους νόμους. Ο μόνος τους φόβος…. το πρόστιμο. Οι περισσότεροι όμως διακατέχονται από πανικό, αγωνία, καταστροφολογική φαντασίωση για το μέλλον. Οι πληροφορίες από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε καθημερινή βάση που βομβαρδίζουν τους πολίτες, προκαλούν συνεχή και αυξημένη κατάσταση άγχους….. 

Η αρνητική ψυχολογία, η αρνητική σκέψη, έχει κατακλύσει τους περισσότερους από μας, κάνοντας το χειρότερο σενάριο, σε μια προσπάθεια να ανταπεξέλθουμε στα νέα δεδομένα και στη διαδικασία ανάκτησης του ελέγχου της ζωής μας. Σίγουρα, το μοίρασμα συναισθημάτων και σκέψεων με τους δικούς μας ανθρώπους, λειτουργεί ως αντικαταθλιπτικό μέσω. Ο εγκλεισμός και η έλλειψη επικοινωνίας, μπορεί να δώσει λύση στους φόβους μας?


Εύη Α. «Η ζωή μας πήρε μια άλλη τροπή. Αισθάνομαι ειλικρινά ότι αυτός είναι ένας χαμένος χρόνος της ζωής μας, περνούν οι μέρες χωρίς να κάνουμε τίποτα εποικοδομητικό, τίποτα ουσιώδες. Φτάσαμε στο σημείο να κλειστούμε αναγκαστικά στα σπίτια μας, να γίνουμε αντικοινωνικοί, φοβόμαστε να κοιτάξουμε τους ανθρώπους όπως παλιά, να τους αγκαλιάσουμε, να δείξουμε τα συναισθήματα μας…. Εμείς ως ενήλικες αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση, αλλά τα παιδιά που μεγαλώνουν και χάνουν την παιδικότητα τους, τις μέρες που δεν ξαναγυρίζουν πίσω, είναι τα θύματα της υπόθεσης. Όλη την μέρα είναι με τα λαπ τοπ και τα κινητά, όλη μέρα σε μία οθόνη, με αποτέλεσμα να πονάει μια το κεφάλι και μια τα μάτια τους. Δεν βρίσκονται πια με τους φίλους τους, δεν βγαίνουν να παίξουν στην αλάνα, δεν πηγαίνουν σε καμία εξωσχολική δραστηριότητα και όταν ένα παιδί χάνει αυτές τις στιγμές, νομίζω πως είναι το χειρότερο. …… Από κει και πέρα, θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα σταματήσει γρήγορα, αλλά πρέπει όλοι να αναλογιστούμε το αντίκτυπο που θα έχει στο μέλλον. Και προσωπικά και οικογενειακά και κοινωνικά, γιατί όλη αυτή η κατάσταση, σίγουρα σε καλό δεν οδηγεί. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, αλλά δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια με όλα αυτά που γίνονται».


Αρετή Μ. «Η πανδημία ήταν από την πρώτη στιγμή για μένα μεγάλο σοκ, ένα πλήγμα για την ψυχολογία μας. Αν και την πρώτη φορά ήμασταν πιο αισιόδοξοι και ήταν πιο υποφερτή η κατάσταση λόγω του καιρού που μας επέτρεπε να βγούμε έξω για περπάτημα, αυτή τη φορά είναι δραματικά…. Είναι χαμένος χρόνος από τη ζωή μας, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους μας. Τα παιδιά μου είναι μακριά, το ένα στην Αθήνα και το άλλο στο εξωτερικό. Έχω να τα δω πολλούς μήνες, όπως πολλούς μήνες έχω να δω και τους ηλικιωμένους γονείς  μου. Η ψυχολογία όλων μας είναι πεσμένη. Είναι πολλοί από τους γνωστούς μου που έχασαν ακόμη και τη δουλειά τους, ενώ πολλοί είναι αυτοί που από τον εγκλεισμό,  έχουν πλέον κατάθλιψη. Υπάρχει μια τρομολαγνία ότι η μεταδοτικότητα θα συνεχιστεί αν δεν κλειστούμε στο σπίτι μας, ότι έχει μεταλλαχτεί ο ιός, ότι …ότι …ότι. Αποφεύγουμε τους πάντες και τα πάντα από φόβο και μόνο να μην κολλήσουμε, αλλά αντί να μειωθούν τα ποσοστά, αυξάνονται όπως ακούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και αυτοί που δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα, νομίζω πως θα αποκτήσουν, πως θα αποκτήσουμε όλοι μας αν συνεχιστεί αυτό το κακό. Αν συνεχιστεί ο εγκλεισμός και οι τρομολαγνικές ενημερώσεις από τα Μ.Μ.Ε., θα γίνουμε ακόμη χειρότερα όλοι μας. Αν, λέω αν, επανέλθει η κανονικότητα και η ρουτίνα της ημέρας, θα ήμαστε πολύ επηρεασμένοι από όλη αυτή την κατάσταση και δύσκολα θα επανέλθουμε». 

Ανησυχία για το μέλλον & το άγνωστο ……

Λίγο ο φόβος, λίγο η απομόνωση, η έλλειψη κοινωνικής επαφής, και δεν είναι δύσκολο να κλονιστεί η υγεία μας. Σύμφωνα με μελέτες, τα ποσοστά κατάθλιψης στον πληθυσμό, είναι διπλάσια σε σχέση με παλαιότερα. 

Όπως τονίζει ο κλινικός ψυχολόγος  και Διδακτ. Ιατρικής ΑΠΘ, Λάζαρος Μπίσμπας «Τα υψηλά επίπεδα άγχους, ως συνέπεια των κοινωνικοοικονομικών αλλαγών που επιφέρει ο εγκλεισμός για την προστασία από την πανδημία, η κοινωνική απομόνωση εξαιτίας αυτού του εγκλεισμού ενισχύουν τα συναισθήματα μοναξιάς και κατάθλιψης. Η καταθλιπτική συμπεριφορά, έρχεται ως αποτέλεσμα της ανησυχίας για το μέλλον, την πορεία και την διαχείριση της πανδημίας, την έντονη ανησυχία που νιώθουμε όλοι για το άγνωστο, τον κίνδυνο να νοσήσουμε, ή να χάσουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. Σύμφωνα με μελέτες, πολλοί πολίτες ανησυχούν και νιώθουν απειλούμενοι και απαισιόδοξοι όσο αφορά ακόμη και την επαναφορά της ζωής στην κανονικότητα. Τα συναισθήματα αυτά, γίνονται ακόμη πιο έντονα σε άτομα που εμφάνιζαν ήδη πιο καταθλιπτική συμπεριφορά, η οποία ενισχύεται ακόμη περισσότερο….. Το άγχος επίσης μπορεί να εκδηλωθεί με έντονες παρορμήσεις και σκέψεις που προκαλούν έντονη δυσφορία και ψυχαναγκαστικές  συμπεριφορές, όπως την μικροβιοφοβία. Δηλαδή αν υπήρχαν κάποια άτομα με μικροβιοφοβία, τώρα την έχουν ακόμη περισσότερο. Βρίσκονται με ένα αντισηπτικό στα χέρια συνέχεια, λειτουργούν επίμονα και επαναλαμβανόμενα με πλύσιμο των χεριών, προσπαθούν να μην πλησιάζουν ανθρώπους, να μην έρχονται σε επαφή με κανέναν. Πολλές φορές ακόμη, η μη καλή ενημέρωση τους έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο, δηλαδή να αυξηθούν τόσο πολύ αυτές οι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές». 


1ο και 2ο lock down 

Σύμφωνα με τον κ. Μπίσμπα, σε έρευνες που έγιναν και αφορούν μεταξύ του πρώτου κύματος πανδημίας και του δεύτερου, τα «συμπτώματα» της κατάθλιψης, έχουν αυξηθεί αισθητά. Χώρες που μελέτησαν την επίδραση της πρώτης περιόδου εγκλεισμού, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, διαπιστώθηκε πως είναι τρεις φορές υψηλότερα τα συμπτώματα της κατάθλιψης «Για τον Έλληνα, έναν λαό ιδιαίτερα εκφραστικό, που ζει έντονα τη ζωή του, με αμεσότητα στις κοινωνικές του σχέσεις ο πρώτος εγκλεισμός αποτέλεσε μία πρωτόγνωρη, στενόχωρη κατάσταση και πολλές φορές δύσκολα χειραγωγήσιμη. Τότε όλοι ξαφνιάστηκαν και δεν γνώριζαν πώς να το αντιμετωπίσουν την πανδημία. Ήμασταν πιο φοβισμένοι, προσπαθούσαμε να περιοριστούμε στο σπίτι μας, υπήρχε το άγχος του άγνωστου. Το δεύτερο κύμα εγκλεισμού μας βρήκε πιο προετοιμασμένους, θεωρήσαμε τους εαυτούς μας πιο άτρωτους. Όμως η δεύτερη φάση μας βρήκε με περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα λόγω των συνηθειών του εγκλεισμού, της κοινωνικής απομόνωσης, της ανεργίας που προέκυψε με το κλείσιμο επιχειρήσεων, της κατάστασης που υπήρχε με τα πολλά πρόσωπα στην οικογένεια».

Αποθεραπεία & κατάθλιψη

Σε ερώτημα μας αν κινδυνεύουν από καταθλιπτικές συμπεριφορές ακόμη και εκείνοι οι πολίτες που νόσησαν και αποθεραπεύτηκαν, ο κ. Μπίσμπας δήλωσε: «Η κατάθλιψη όπως και η διαταραχή μετατραυματικού στρες ήταν μεταξύ των σημαντικότερων προβλημάτων ψυχικής υγείας που ανέπτυξε το 20% των ατόμων που ανέκαμψαν από τον ιό. Μια μελέτη των ιατρικών αρχείων των ασθενών από Covid-19 μετά τη θεραπεία τους παρουσίασαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ψυχική ασθένεια σε σύγκριση με άτομα που αναρρώνουν από άλλες ασθένειες. Το 34% των ασθενών -ο ένας στους τρεις- εμφάνισαν κάποια ψυχιατρικό ή νευρολογικό πρόβλημα. Βλέπουμε πως τα άτομα αυτά που θεραπεύονται, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να νοσήσουν ψυχικά, σε σχέση με άτομα που έχουν αποθεραπευτεί από άλλες ασθένειες. Έχουν την αγωνία αν θα νοσήσουν ξανά, φοβούνται με το παραμικρό και αισθάνονται ευάλωτοι. Έτσι η ψυχική υγεία και τα συναισθήματα μας, υπάρχουν σε κάθε τομέα και σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Είτε είναι κόβιτ, είτε είναι με την πανδημία και χωρίς την πανδημία. Η κατάθλιψη και το άγχος υπάρχουν είτε υπάρχει η πανδημία, είτε όχι. Απλώς, η πανδημία ενισχύει ακόμη περισσότερο τις ψυχικές διαταραχές».

Κατάθλιψη = Ταμπού & ο ρόλος των Μ.Μ.Ε.

Και ενώ στα δελτία ειδήσεων σε καθημερινή βάση, κάνουν λόγο για τη σωματική υγεία, δεν αναφέρονται πουθενά στην ψυχική υγεία και στις συνέπειες της από την πανδημία. Πολλοί από εκείνους που αντιμετωπίζουν την κατάθλιψη, νιώθουν αδύναμοι να χειριστούν τις καταστάσεις και συχνά κατηγορούν τον εαυτό τους. Πόσο όμως βοηθούν οι δημόσιες δηλώσεις στην ενημέρωση του κόσμου, προκειμένου να διαλυθούν οι ψυχικές παθήσεις και να μειωθεί το ταμπού της κατάθλιψης? Λ. Μπίσμπας : «Τα Μ.Μ.Ε., έπαιζαν και συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της άποψης. Το βλέπουμε σε κάθε τομέα της κοινωνικής μας ζωής. Το θέμα αφορά όχι μόνο τη σωματική υγεία όμως, αλλά και την ψυχική, από την πανδημία. Δεν μπορούμε να απομονώσουμε τις συνέπειες που έχει η πανδημία μόνο στο σώμα μας, αλλά να δούμε συνολικά και τις συνέπειες που έχει και στην ψυχική μας υγεία. Οι δηλώσεις από δημόσια πρόσωπα, σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν στη σωστή ενημέρωση του κόσμου αλλά και να διαλυθεί κάθε είδους ταμπού γύρω από την κατάθλιψη. Τα δημόσια πρόσωπα, επηρεάζουν πολλές απόψεις και γνώμες των πολιτών. Ο πολίτης αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνος του στον κόσμο σε αυτή την κατάσταση, δεν είναι ο μόνος στον κόσμο που έχει αυτά τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα αυτά υπάρχουν στους φτωχούς στους πλούσιους, σε άτομα όλων των κοινωνικών στρωμάτων , κάθε μορφωτικού επιπέδου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε αυτόν που υποφέρει από κατάθλιψη. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός ομαδικών ψυχοθεραπειών που μπορούν να συμμετέχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την κατάθλιψη. Από τη στιγμή που αισθάνθηκαν τη δυσφορία του συναισθήματος, και αντιμετωπίζουν κατάθλιψη, έχουν ανάγκη από μια θεραπευτική παρέμβαση, που μπορεί να είναι είτε υπό μορφή ψυχοθεραπείας , είτε αντικαταθλιπτικής φαρμακευτικής αγωγής. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός αυτών των δύο. Οπωσδήποτε όμως, το μοίρασμα του συναισθήματος με άλλους συνανθρώπους μας και η ψυχοθεραπευτική διαδικασία, είναι αυτή που θα βοηθούσε. Και σύμφωνα με στατιστικές η γνωστική θεραπεία, είναι αυτή που βοηθάει περισσότερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και άλλες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις δεν βοηθούν».

Φροντίδα & μείωση άγχους

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν νιώθουν κατάθλιψη, άγχος και απογοήτευση, προσπαθούν να αποσπάσουν τον εαυτό τους τρώγοντας, πίνοντας και βλέποντας με τις ώρες τηλεόραση, περισσότερα από κάθε άλλη φορά. Γενικότερα, είναι πιο εύκολο να βλέπουν τα πράγματα χειρότερα από ότι είναι στην πραγματικότητα. Αντί όμως να φανταστούν το χειρότερο σενάριο και να ανησυχούν γι αυτό, ας αναλογιστούν πως θα αντιμετωπίσουν κάθε είδους αρνητική σκέψη. Λ. Μπίσμπας: « η ισορροπημένη διατροφή και η σωματική άσκηση και το περπάτημα σύμφωνα με έρευνες, βοηθάει σημαντικά στην αντιμετώπιση του εγκλεισμού. Επίσης, η χρήση διαδικτύου βοηθά στο να μην αποκοπούν οι άνθρωποι κοινωνικά, όπως επίσης η ενασχόληση με διάφορα χόμπι ή ακόμη και η κοινωνική επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Σε έρευνα, φάνηκε πως η προσπάθεια τους να μάθουν κάτι καινούργιο, ή κάτι που είχαν εγκαταλείψει και το επανέφεραν πλέον στο προσκήνιο, ήταν κάτι που τους βοήθησε. Σημαντικό είναι επίσης να διαβάσουν ένα βιβλίο, να βρουν χρόνο για τον εαυτό τους και να ασχοληθούν με πράγματα που τους ευχαριστούν, να έρθουν σε επαφή με άτομα της οικογένειας τους. Ο έλληνας που είναι πάντα ανοιχτός σαν χαρακτήρας και δεν μπορεί να εγκλωβιστεί, έχει πιο άμεση ανάγκη της κοινωνικής επαφής, προσπαθεί και πρέπει να προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανακτήσει αυτή την επαφή».


Υ.Γ. Ας μην ξεχνάμε πως είμαστε πιο ανθεκτικοί από όσο νομίζουμε !!!!!

ΡεπορτάζΜ. Α.Θ

(μέλος της συντακτικής ομάδας της Kapa News)



Διαβάστε ακόμη:




Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια