ΠΙΕΡΙΑ | 8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας! | Αφιερωμένο στη γυναίκα της διπλανής πόρτας! Τη μητέρα, την αδελφή, την σύζυγο...

Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες της πρώτης γραμμής στον τομέα της υγείας, στις πωλήτριες, σε εκείνες που έχασαν τη δουλειά τους, σε εκείνες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς εργασία, αφιερωμένο στις συντρόφους, στις συζύγους !!!!! Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες !!!

Μια συμβολική ημέρα η 8η Μαρτίου, η ημέρα της γυναίκας, που δεν φαίνεται να αρκεί όμως για να περιγράψει την πραγματικότητα και να δοθεί λύση για την ουσιαστική ισότητα των δυο φύλων. Αν και διασφαλίζεται από το νόμο, στην ουσία δεν υπάρχει πραγματική ισότητα στην εργασία, στις σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων, στις συμπεριφορές… Η γυναίκα του σήμερα, απαντάει στα στερεότυπα, ακολουθώντας την δική της καθοριστική συμβολή, με τον δικό της μοναδικό και ζωτικής σημασίας ρόλο, στην κοινωνία.

Γυναίκα !!!! με γόβες, με αθλητικά…. με οικογένεια, με καριέρα, με φροντίδα, με άγχος, με κούραση. Γυναίκα !!!!  κοινωνική, δυναμική, σύντροφος, μητέρα, εργαζόμενη. Ο όρος «ασθενές φύλο» έχει παρέλθει προ καιρού στο παρελθόν.  Ο ρόλος της γυναίκας πλέον, δυναμικός, ανεξάρτητος, δραστήριος.  Με την επίγνωση των προκλήσεων, με θάρρος και προσωπικό ρίσκο, αντιμετωπίζει τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, της δουλειάς, της οικογένειας, διεκδικεί και δημιουργεί πολυάριθμες επιτυχίες . Οι αντοχές πολλές, όπως και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας. Μπορούν όμως αυτοί οι ρόλοι να συνδυαστούν αρμονικά από μια σύγχρονη γυναίκα? Επισκιάζεται η σχέση συζύγων και κοινωνικού περίγυρου, με τους ρόλους που έχει να αντιμετωπίσει σε καθημερινή βάση? «Οι γυναίκες στη  σύγχρονη κοινωνία καλούνται  να ανταπεξέλθουν  σε πολλαπλούς ρόλους και σχέσεις» τονίζει μεταξύ άλλων, ο κλινικός ψυχολόγος Λάζαρος Μπίσμπας. «Οι γυναίκες είναι εργαζόμενες, σύζυγοι, μητέρες, προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ των αναγκών που προκύπτουν  μεταξύ των διαφορετικών αυτών ρόλων της. Η ανάληψη  ενός νέου ρόλου, διαταράσσει την ήδη υπάρχουσα ισορροπία ενώ παράλληλα δημιουργεί νέες απαιτήσεις και υποχρεώσεις γεγονός που επιφέρει αλλαγές και στις συνήθειές της και στην ποιότητα των σχέσεων της. Η προσπάθειά της να αποδείξει σε όλους ότι τα καταφέρνει με επιτυχία σε όλους αυτούς τους ρόλους την αγχώνει, δοκιμάζεται η αυτοπεποίθησή της και κλονίζεται η αυτοεικόνα της. Η διαχείριση των σχέσεων με τα σημαντικά πρόσωπα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή της. Αναπόφευκτο είναι κάποια πιθανή διατάραξη των σχέσεων αυτών , τόσο των κοινωνικών έξω από την οικογένεια όσο και μέσα στην οικογένεια με το σύζυγο και τα παιδιά της, να επιφέρει αξιόλογες επιπτώσεις στην ψυχολογία της». 

Στη σύγχρονη εποχή, η γυναίκα έχει εισέλθει με επιτυχία στον εργασιακό στίβο. Η ανταπόκριση της στους πολλαπλούς ρόλους, εκείνον της εργαζόμενη μητέρας και συντρόφου, στέφεται με επιτυχία και το δίλημμα καριέρα ή οικογένεια, τείνει πλέον να εξαφανιστεί. Συνδυάζει αποτελεσματικά και δημιουργικά, τόσο την οικογενειακή της ζωή όσο και την επαγγελματική πορεία. 

Γκεβρέκη Νατάσα

 «κάναμε βάρδιες για τα παιδιά μας ………»

Γκεβρέκη Νατάσα- σχολική τροχονόμος: «ξεκίνησα να δουλεύω όταν ο πρώτος μου γιος ήταν μόλις 8 μηνών. Αργότερα ήρθε και το δεύτερο παιδί, αλλά μετά από λίγο διάστημα ξεκίνησα πάλι τη δουλειά. Αναγκάστηκα όμως να σταματήσω γιατί δεν υπήρχε βοήθεια από τους γονείς μας λόγω χιλιομετρικής απόστασης. Ήρθε ο καιρός όμως που έπρεπε να δουλέψω ξανά και αναγκαστήκαμε με τον σύζυγό μου να κάνουμε βάρδιες, εγώ πρωινή και ο σύζυγος βραδινή. Το πρωί πήγαινα εγώ στη δουλειά και το μεσημέρι που γύριζα στο σπίτι έφευγε εκείνος, με αποτέλεσμα να βλεπόμαστε ελάχιστα. Είχα ένα πολύ απαιτητικό εργασιακό ωράριο, αλλά προσπαθούσα να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο στον εργασιακό όσο και στον οικογενειακό τομέα. Αυτό έγινε για αρκετά χρόνια. Μετά τον ερχομό του τρίτου μου παιδιού, εργάζομαι ως σχολική τροχονόμος και είμαι σε θέση να ασχολούμαι περισσότερο με την οικογένεια μου, αλλά και να συνεχίζω να συνεισφέρω οικονομικά». 

Φωτεινή Σιτζούκη

Φωτεινή Σιτζούκη- πωλήτρια: «Είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν εργάζεσαι και είσαι και μητέρα και σύζυγος, αλλά προσπαθείς περισσότερο και ανταποκρίνεσαι όσο καλύτερα μπορείς στις υποχρεώσεις της δουλειάς και της οικογένειας. Στην αρχή είχα βοήθεια για το μεγάλωμα των παιδιών μου, αλλά μετά, έπρεπε να ανταπεξέλθω μόνη μου στις υποχρεώσεις της οικογένειας. Υπήρχαν παιδικοί σταθμοί, αλλά δεν ήθελα να τα πάω από τόσο μικρή ηλικία. Φυσικά μετάνιωσα που εργαζόμουν ενώ ήταν μικρά τα παιδιά, αλλά έπρεπε να συνεισφέρω και εγώ οικονομικά. Πήγαινα σαν το ρομπότ, προκειμένου να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις σαν μητέρα και σαν σύζυγος. Αυτό, ειδικά όταν ήταν μικρά τα παιδιά μου, είχε ως αποτέλεσμα να στερηθώ κάθε τους στιγμή. Ενώ άλλοι γονείς πήγαιναν σε σχολικές εκδηλώσεις, εγώ έπρεπε να δουλεύω, με αποτέλεσμα να χάνω κάθε είδους δραστηριότητα τους. Σίγουρα αυτό ήταν επίπονο όχι μόνο για μένα, αλλά και για τα παιδιά μου. Νιώθω τύψεις, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά». 

Η παρουσία των γυναικών στην αγορά εργασίας, αύξησε κατά πολύ τις προκλήσεις σε ότι αφορά την ισορροπία οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. Η εργαζόμενη γυναίκα διεκδικεί ίσες ευκαιρίες με τον άντρα, ωστόσο όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν αποτελεσματικότεροι τρόποι και προγράμματα υποστήριξης, προκειμένου να μείνουν παραγωγικές. Σύμφωνα με τον κ. Μπίσμπα Λάζαρο: «σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της διάθεσής της, έχει και η στάση της κοινωνίας με τις διακρίσεις απέναντί της. Διακρίσεις που συναντούμε στους εργασιακούς κυρίως χώρους και στον αποκλεισμό τους από τα κέντρα λήψεων αποφάσεων. Στην προσπάθειά της αυτή, να αποδείξει ότι αξίζει από τη μία και να ανταπεξέλθει από την άλλη στους απαιτητικούς ρόλους της, βιώνει συγκρούσεις , απογοητεύσεις ,αισθήματα ενοχής , θυμού και ματαίωσης , αισθήματα πολλές φορές δύσκολα να τα διαχειριστεί. Αισθάνομαι δηλαδή ότι η γυναίκα βρίσκεται στην αναζήτηση μιας εσωτερικής ισορροπίας, που να απορρέει από τις σχέσεις της με τα άλλα σημαντικά πρόσωπα της ζωής της και από την αίσθηση της ευχαρίστησης που της δίνει η αναγνώριση της προσφοράς της σ’ αυτά και στην ίδια την κοινωνία».

«ναι στην ποιότητα του χρόνου»

Η τέλεια ισορροπία μεταξύ οικογένειας και εργασίας, δεν είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα, δεν υπάρχει κάποιο μοντέλο ή τρόπος αποτελεσματικής διαχείρισης αυτού του διπλού ρόλου. Στα πρώτα χρόνια του παιδιού, σίγουρα υπάρχει μια δυσκολία, σε ότι αφορά την προσκόλληση του παιδιού με την μητέρα. Εκεί, η δυσκολία είναι μεγαλύτερη και για κανέναν λόγο δεν πρέπει να ενοχοποιηθεί η μητέρα ότι είναι απούσα, ούτε αυτό να σημαίνει ότι δεν περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους. Σημασία δεν έχει τόσο η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα που αφιερώνουμε στα παιδιά μας τονίζει μεταξύ άλλων η Ε.Σ. νοσηλεύτρια «αναγκάζομαι να κάνω βάρδιες στη δουλειά μου, να απουσιάζω από τον άντρα μου και τα παιδιά μου, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Οι ανάγκες μεγαλώνουν μέρα με την μέρα, τα έξοδα πολλά, η ακρίβεια σε όλα τα είδη, τεράστια. Μόνο με έναν μισθό, δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα της καθημερινότητας του σπιτιού και των παιδιών. Πρέπει να δουλεύουμε και οι δυο για να ζούμε αξιοπρεπώς. Σίγουρα κάτι τέτοιο με γεμίζει τύψεις, αλλά το θέμα δεν είναι τόσο η ποσότητα του χρόνου, αλλά η ποιότητα χρόνου που αφιερώνουμε στα παιδιά μας και στον σύζυγο μας. Αυτό, έχει μεγαλύτερη σημασία τόσο για εμάς τους γονείς, όσο και για τα παιδιά μας».

Μοτσιά Κατερίνα

Μοτσιά Κατερίνα- εργαζόμενη στο χώρο εστίασης : «Είναι πολύ δύσκολο για την γυναίκα του σήμερα να εργάζεται, ειδικότερα όταν υπάρχει οικογένεια, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Το σημαντικότερο είναι όταν επιστρέφει στο σπίτι και στα παιδιά της, να δίνει πιο ουσιαστικό ρόλο σε αυτά, παρά στις δουλειές του σπιτιού. Έστω, οι λίγες ώρες που είναι με τα παιδιά, να μπορούν να καλύψουν τις ώρες απουσίας της, ψυχολογικά και συναισθηματικά τόσο την ίδια, όσο και για τα παιδιά της .Ναι μεν βοηθάει το κράτος, αλλά θα μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα σε ότι αφορά την εργαζόμενη μητέρα. Αν ήταν περισσότερα τα κίνητρα που θα έδινε η πολιτεία σε όλες τις δουλειές και όχι αποσπασματικά σε κάποιους τομείς, σίγουρα οι περισσότερες, θα ήταν στο σπίτι με την οικογένεια τους και θα φρόντιζαν μόνες τους το μεγάλωμα και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Δεν θα χρειαζόταν να βγουν στην αγορά εργασίας και να στέλνουν τα παιδιά τους στους παππούδες ή στους παιδικούς σταθμούς ή ακόμη και στις νταντάδες».

Σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν το ζήτημα της εργασίας ή της οικογένειας, η απόφαση ήταν μια: οικογένεια και η αλλαγή επαγγέλματος δεν άργησε να γίνει. Ο ρόλος της εργαζόμενης στην αγορά εργασίας, αντικαταστάθηκε από τον εκείνον της συζύγου, της μητέρας στο σπίτι. Μια καθημερινή εργασία, μια ατέλειωτη επανάληψη τόσο όμορφη και τόσο σημαντική, μα συνάμα δύσκολη και κουραστική. Μια απόλαυση της καθημερινότητας, που ακούει στο όνομα: παιδιά !!!!

Λίλη Τούσια

Λίλη Τούσια-οικιακά: « στην αρχή ήθελα να δουλέψω για να συνεισφέρω και εγώ στα έξοδα του σπιτιού, από τη στιγμή όμως που ήρθαν στη ζωή μας τα παιδιά, δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή τη δουλειά. Δεν είναι ένα, αλλά δύο υπέροχα μωρά και είναι πλέον η προτεραιότητα μας. Δεν θέλω να πηγαίνουν όλη την ημέρα σε παιδικό σταθμό, γιατί έχουν χρόνια μπροστά τους για να μπουν σε αυτούς τους ρυθμούς. Θα μπορούσα κάλλιστα να τα αφήσω στον παππού και στη γιαγιά, προκειμένου να έχω ελεύθερο χρόνο και για μένα και για τον άντρα μου, αλλά δεν είναι αναγκασμένοι για κάτι τέτοιο. Θέλω όσο τίποτα περισσότερο, να περνούν χρόνο μαζί τους όποτε θέλουν, αλλά χωρίς να τους επιβάλλω να μου τα μεγαλώσουν. Έτσι γαλουχήθηκα από τους γονείς μου και έμαθα να αναλαμβάνω μόνη μου τις ευθύνες, με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος, σε ότι αφορά τις εξόδους μου, τις συναναστροφές μου. Νομίζω πως η κάθε μανούλα θα μπορούσε να διαχειριστεί μόνη της τα παιδιά με οργάνωση και σωστό προγραμματισμό. Ναι μεν είναι δύσκολος ο εγκλεισμός στο σπίτι, αλλά θα περάσει ο καιρός και θα νιώθουν ικανοποιημένες και ευτυχισμένες, απολαμβάνοντας την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή με τα παιδάκια τους. Όσο τα βλέπω να μπουσουλάνε, να λένε τις πρώτες τους λεξούλες, να βγάζουν τα πρώτα τους δοντάκια, άλλο τόσο αφοπλίζομαι με δύναμη και δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να κάθομαι σπίτι με τα δύο μου παιδάκια».

Υ.Γ. Σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε., περίπου το 80%  των γυναικών ηλικίας 15 έως 65 ετών, απασχολούνται στον τομέα των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου και των κλάδων που τον τελευταίο χρόνο, δέχτηκαν το πλήγμα της πανδημίας, αντιμετωπίζουν την απώλεια της θέσης εργασίας. Η πανδημία επέφερε σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία με παραδοσιακά γυναικείο χαρακτήρα, όπως της νοσηλευτικής, της οικιακής εργασίας, της γραμματειακής υποστήριξης. Στην Ε.Ε., περισσότερο από το 30% των γυναικών που εργάζονται με μερική απασχόληση στην άτυπη οικονομία, είναι συχνά χωρίς εργασιακά δικαιώματα, προστασία και κάθε είδους θεμελιώδη οφέλη. Οι τάσεις αυτές είναι πιθανό να οδηγήσουν σε χαμηλότερες συντάξεις για τις γυναίκες, μεγαλώνοντας το χάσμα των συντάξεων μεταξύ των δυο φύλων και άλλες ανισότητες, τα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ε.Ε., για την ισότητα των δυο φύλων, περίπου 50 γυναίκες την εβδομάδα, στην Ε.Ε., χάνουν τη ζωή τους λόγω της ενδοοικογενειακής βίας, με τον αριθμό να έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Παράλληλα, η αυξημένη χρήση διαδικτύου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, προκάλεσε την αύξηση της διαδικτυακής βίας, εις βάρος των γυναικών και της σεξουαλικής παρενόχλησης παιδιών, ιδιαίτερα κοριτσιών.

Πηγή: Επικαιρότητα | Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (europa.eu)

Ρεπορτάζ: Μ. Α.Θ (μέλος της συντακτικής ομάδας της Kapa News)

 Διαβάστε ακόμη:

ΕΡΕΥΝΑ: Φάκελος- ΥΠΝΩΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ: «Ενδείξεις – Αντενδείξεις» (ρεπορτάζ της Kapa News)

ΠΙΕΡΙΑ: Αγώνας Επιβίωσης κάτω απο το πέπλο της πανδημίας

ΠΙΕΡΙΑ: Βαμβάκι, είδος υπο εξαφάνιση...

Κορωναϊός και κατάθλιψη 

Κραυγή αγανάκτησης των αστυνομικών Πιερίας στην εποχή του μεταναστευτικού, του κορωναϊού και της οικονομικής ύφεσης